Overigens CCXCXIII

Er zijn Johnny Cash-fans in alle soorten en maten. Voor mij was The Man in Black nooit een muzikale held, maar bij toeval stuitte ik vandaag op een filmpje van denkelijk zijn laatste concert, of één van de laatste. Een breekbare oude man, fragiel, hulpbehoevend, al met één been in de countryhemel. Van de heldere stem van ooit was weinig over, maar dát hij zong was imponerend, en hij hield toon en hoogte - broos en brak.

Lopen ging niet meer, hij zag bij zag bijna niks en kort daarvoor was zijn vrouw - maatje en muze - June Carter overleden. Met een kraakstem zegt hij: 'The spirit of June Cater overshadows me, with the love she had for me and the love I had for her.' Ze was die nacht voor een kort bezoek bij hem geweest, vertelt hij en zingt haar lievelingslied 'Burnin' Ring of Fire'. Hij zou een paar maanden later metterdood naar haar toe gaan.

Het meest ontroerende is die vlam die tot het einde toe brandt. Ik word zo onderhand ook een breekbare oude man, moeilijk ter been, krakerig van stem, maar ik voel nog het vuur. Ik leef nu samen met mijn muze en een  kind dat aan onze zorg is toevertrouwd. Op de dood zit ik niet te wachten, er moet nog veel gebeuren, maar als het zover is wil ik, omdat ik niet kan zingen, in het stervensuur een stukje tikken.