Overigens CCXCXI

Bij het verrichten van journalistieke arbeid is het van wezensbelang dagelijks te beseffen dat informatie het best kan worden betrokken uit de huishouding van de autoriteit. De politcus vertelt je van alles en vooral wat hem uitkomt. De ondernemer en de vakbonder ook. Dat is niet erg, want dat weet je. Soms maak je er gebruik van, soms niet, meestal sla je het op - zonder geheugen geen verhalen. Wat nu niets betekent, kan straks veel verklaren.

Tot mijn favoriete  informatiebronnen behoren secretaresses, pure voorlichters en taxichauffeurs. Secretaresses (het zijn echt vaak vrouwen) horen veel en dat merk je als je ze niet ziet als types waar je voorbij moet, maar als allesweters. Geef hen gebak (vroeger ook sigaretten), neem hen serieus (niet geveinsd) en je hoort heen en weer babbelend van alles.

En dan pure voorlichters. Die bestaan niet meer, althans, ik ken er geen, al weet ik  wel dat ze zich nu commucatiestrategen laten noemen, klopt precies, maar dan wel één kant op. Het ergste is dat drie van de vier uit de journalistiek komen (beter salaris, vaak deeltijd en vaste werktijden). Ik ken nog een paar uitzonderingen die ik graag spreek, dat zijn voorlichters  en geen voorliegers. Ze vertellen wat de bazen willen, maar leggen ook nog uit waaróm de bazen dat willen.

Tot mijn favoriete bronnen behoren ook taxichauffeurs die burgemeesters, zakenlieden en entrepreneurs naar vergaderingen, afspraken en bijeenkomsten brengen. Ooit bezocht ik een Twente Dinner (inmiddels afgeschaft) bij De Holtweijde in Lattrop, maar ik had thuis al gegeten en het was oersaai, dus ik ging in het chauffeurscafé zitten, en daar heb ik nog weken baat bij gehad, want chauffeurs weten alles en als je ze niet verlinkt zeggen ze veel.