Overigens CCLXIV

Het is een apart vak, sportverslaggeving, ook binnen de journalistiek. Ooit zei Herman Willem Sandberg, van 1961 tot 1981 hoofdredacteur van Het Parool, dat iemand die niets kan journalist wordt en dat wie ook dat niet kan sportjournalist wordt. Daar valt wel iets op  af te dingen, maar niet zo heel veel. Neem nou het verslaggeversvolk dat kond doet van de prestaties van Ajax.

Dat zijn in het beste geval fans en in het slechtste geval schreeuelijkerds die bij elk gelukte pass gaan gillen en blèren en in het onverhoopte geval van een goal een explosief orgasme faken of - erger - krijgen. Het heeft geen fluit met journalistiek te maken. In het beste geval is het schreeuwerig amusement, in het slechtste een psychopatisch noodgeval dat spoedopname nodig maakt

Op de televisie is dit het ergste, op de radio giert het ook geregeld uit de klauw en in de krant is iets minder angstaanjagend Oranje-Duits, maar ook puur chauvinisme. Er is niks tegen chauvinisme, maar zeg niet dat het onafhankelijk is, of zelfs geen poging doet dat te zijn - noem het derhalve geen journalistiek. Nou ja, indachtig Sandberg zou je het nog sportjournalistiek kunnen noemen.