Overigens CCLVIII

Matthijs van Nieuwkerk.  Nee, geen zin in die onzin. Ondermaats en overwaardeerd gaan in deze plasticwereld steeds vaker samen. Ik heb iets onbetaalbaar veel beters.

Eens in de maand rijd ik met Henny de Mönnink in diens auto door Twente op zoek naar plekken en mensen om te fotograferen. Steeds vaker voert de reis naar het noorden, waar het land steeds leger en het licht steeds hoger wordt. Waar blauw nog blauw is, wit nog wit en violet nog violet, waar de scheidslijn tussen leven en dood dun is, wat beide ten goede komt.

We rijden daar als gemankeerde landlevers rond tussen veen, hoop, ham en haar. We praten al toerend en kijkend over het leven, de politiek, voetbal en geloof. Ik zie plotseling op het dashboard dat de voorruit tegenhoudt een zwik cd's liggen, met onder meer Merle Heggard en Willie Nelson. Ouwe meuk, precies, maar dat zijn wij ook, godzijgeloofdengeprezen.

Henny vertelt een verhaal over de schoonzoon van Leonard Cohen, geen idee waarom, maar het geeft mij de gelegenheid over de dochter van Van Morrison uit te weiden. De auto is een concertzaal en de inztttenden wanen zich terug in de tijd dat alles nog kon, zij ook, dat de mensen idealen hadden en het idee bestond dat het allemaal ooit goed zou komen. Just Breathe.