Overigens CCLVII

Nog zoiets. Iedereen leeft zijn eigen leven, hoor je wel eens, maar ik heb niet het idee dat het mijn leven is. Ik ben in iemand anders' leven beland. Elke dag weer besef ik met diep erbarmen ik dat ik dingen die voel en en denk die ik vroeger, en vroeger is tot vier en een half jaar geleden, nooit voelde en dacht. En die ik waarvan ik toen zeker wist ze nooit te zullen voelen en denken.

Ik doe en denk de vreselijkste dingen, vreselijk in de zin dat ik er vaak met verbazing  en ontsteltenis bij stil sta, met verbijstering naar mezelf kijk. Daarnaast kan ik het wel relativeren, wat alleen mogelijk is door ook een innerlijk leven te leiden, een spookleven dat ik denk te leven, waarin de dingen nog wel op hun plek vallen, ook al weet ik dat het in werkelijkheid volledig anders ligt

Zo ben ik verleden en toekomst en de fricites zijn mijn heden. Ik neem ze op de koop toe.