Overigens CLVII

Vader en zoon. Als het goed is lijken ze op elkaar en worden ze elkaar. Je ziet het aan Don Duyns, die ik gisternacht op de radio hoorde en die me qua dictie, duiding en driftzin aan zijn vader deed denken. Ik bewaar het Tien Geboden- interview bij dat Trouw dertien jaar geleden afdrukte, waarin vader Cherry vertelt over oorlog (Duits), ouders (Duits) en orde (Duits) - en over de vader/zoon-relatie - altijd weer dat bloed, dat stroomt waar het niet gaan kan. 

En dan is er ook nog de vader van Cherry,  opa van Don, de variété-artiest Gerrie Duyns, alias Gerrie Montagne alias The Pickpocketman alias mister Mo Tang de geheimzinnige Chinees alias oom Ger. Drie generaties, drie verhalen, en alle drie hetzelfde met nuances, artiestenbloed, grootvader gemankeerd goochelaar, zoon schrijver/journalist en kleinzoon theatermaker - verlichte mensen van het donker die brabbelend een schuilplaats zoeken in de nacht.

Don zei het in de radionacht zo: 'Waar anders dan in de nacht kun je verhalen voorlezen die gaan over een vermoeid heelal.' Vaders en zonen van Duyns leven van swing en smart, van weemoed en verlangen. Dát is echt leven en dát is wat ze willen. Cherry in Trouw: 'Ik zie zoveel mensen die worden meegezogen in de tijd en dan doven ze.' Zijn vader had het kunnen zeggen, zijn zoon ook. 'Alles gaat voorbij, een even mooie als onbegrijpelijke gedachte'.