Overigens CLII

Allemachtig, wat ben ik blij dat het voorbij zal zijn binnen een paar uur, die herrie en derrie, dat lallen en knallen. Het zijn luidruchtige verschijnselen van primitieve volkeren uit vervlogen tijden. Van de geesten in de rimboe. Hoewel, misschien toont het ook wel aan hoe primitief wij zijn.

Ik heb er nooit wat aan gevonden, als kind al niet, deed er ook nooit aan mee, vond het dom en duur. Van het kleffe kleingeld in mijn jongensknuist kon ik bij Gait Klaas wel drie dropveters kopen. Daar deed je ook langer mee dan met drie astronauten en anderhalve voetzoeker.

Een keer heb ik vuurwerk gekocht, maar dat deed ik om Ina te behagen. Ze was een meisje uit de buurt bij wie ik graag in de buurt was. We waren een jaar of acht of negen, denk ik. Om indruk te maken nam ik haar mee naar naar Pannenjan die vanuit een gat in de muur van zijn galantariewinkel aan de Nijverdalsestraat vuurwerk verkocht. Ik besteedde er een godsvermogen van een julianagulden aan, dat was de twinkeling in de ogen van Ina me wel waard, herinner ik me.

De gewimperde vuurkooltjes waar ik in mocht kijken gloeiden, er knalde iets in mijn jongenslijf, wat tot dan onbekend was, dát vuurwerk bekoorde me wel, al wist ik nog niet hoe en wat.