Overigens CXV

Een van de gevolgen van een 'beroerte' is dat je een boel geld kost. Zorg is duur. Ik heb een goede verzekering en mag hopen dat het ziekenhuis ook een beetje redelijk verzekerd is, want heb daar in mijn race-rolstoel zo ongeveer alle deuren in alle gangen mijns weegs uit de kozijnen en sponningen gereden, hoeken van tafels en bureaus gerost, kozijnen gemangeld. Zover ik weet heb ik geen personen aangereden, maar dat weet ik natuurlijk niet zeker. Als de verpleging me zocht, hoefden ze alleen het spoor der vernielingen maar te volgen.

Zo af en toe ging ik naar beneden, overdag om de route te verkennen, zodat ik des avonds aan bezoekers kon uitleggen hoe we het snelst in de horecastraat zouden geraken, telkens vergetend dat ik dat elk besef vanrichting in het doolhof dat ziekenhuis binnen vijf minuten alweer kwijt zou zijn. Dat heeft er, zulks ter geruststelling van de lezer, vermoedelijk óók mee te maken dat ik mijn leven lang in welk verkeer dan ook elk richtingsgevoel ontbeer.

Nieuw was dat ik somtijds in het ziekenhuis ook de weg in mezelf kwiijt was, maar het joeg me angst noch vrees aan, wellicht mede doordat je weet dat in deze biotoop aan de meeste bewoners van zo'n ziekenhuis wel wel het een of  het ander mankeert.