Overigens CXIV

Het is een vreemd verschijnsel dat je op detailniveau de gekste dingen onthoudt.  Alsof ergens in het brein een seintje wordt gegeven: archiveren, opslaan, vastleggen. Het kan ermee te maken hebben dat volgens het spreekwoord de waarheid in het detail huist, en - voeg ik er graag aan toe - de leugen in paleizen en boerderettes.

Het was vier jaar geleden net als vandaag 23 november, maar geen vrijdag, doch zondag. En dát herinner ik me omdat die dag Heracles thuis moest voetballen tegen ADO Den Haag. Ik zou er naar toe gaan met iemand die er oren naar had. Elke thuiswedstrijd was ik daar, dus dit keer ook, dacht ik, maar er kwam iets tussen.

Ik weet nog wel dat ik op de afdeling voor neurologische aandoeningen in een rolstoel spaakbrekende toeren uithaalde om te bepalen of ik en zo ja vanaf welke plek iets zou kunnen zien. Ik had snel in de gaten dat ik niet meer dan lichtmasten zou zien en die zoektocht had me zó afgemat dat ik ver voor de wedstrijd begon in slaap viel. Dat er televisie was en radio bestond, ik had geen idee, maar wel dat ik later des avonds een beroep deed op de 'nachtzuster' en dat die uit Rotterdam kwam en voor Feijenoord was. Pronte vrouw.

Ze was ook het type van niet zeuren maar zeiken als je haar oppiepte. Ik mocht haar wel, stoer en struis. En ja, Feijenoord, oké, maar van mij mocht ook dat, zeker toen ze me verteld had dat Heracles, met 3-1 had gewonnen van ADO Den Haag. Details kunnen donders belangrijk zijn. Wat van belang is sla je zelfs op als je doodziek bent.