Overigens LXXVIII

'Ach', voegde Freek mij toe, 'je bent geen onaardige kerel, maar niet goed bij je hoofd.' Naar ik vrees heeft hij het gemeten naar zijn maatstaven bij het goede eind. Hij heeft geld, geluk, gezin en gewin. We kunnen het prima vinden, zien elkaar weinig, maar hebben altijd veel te bediscussiëren, vaak via de mail, soms face-to-face. Over geloof, hoop en liefde, over politiek, werk en leven.

Freek leest deze stukjes en geeft gevraagd en vooral ongevraagd zijn reactie. Hij schreef vandaag dus dat ik niet goed bij mijn hoofd ben. En dan bedoelt hij niet wat er in mij hoofd gebeurd is, maar wat er ook voordien al vanuit dat zenuwcentrum via mijn rechterhand naar het toetsenbord wordt geleid. Als ik in zijn optiek onzin schrijf, zegt hij dat, maar hij vindt vooral dat ik het schrijven te gelde moet maken, en noemt dat soms vermarkten, waarmee hij bedoelt dat ik er geld voor moet vragen. Nu ben ik niet tegen mensen die mij willen betalen voor mijn schrijven, ook wervend, maar wel tegen pennen met stroop en suiker. Stik in je rijkdom, ik ben voor Knillis en tegen Vullis.

Vorige week trof ik Freek in Hengelo. Hij kon me aan een baantje helpen, want een vriend van hem heeft een reclamebureau en zoekt een advertorialschrijver. Vier dagen in de week voor drieduizend euro in de maand. Ik zou meteen uit de problemen zijn. Hij schudde zijn hoofd toen ik pertinent weigerde. Ik ben namelijk geen onaardige kerel, maar ook niet op mijn achterhoofd gevallen. Wie een tekst wil kan me benaderen, maar ik ga over wat ik schrijf, dat is hoofdzaak.