Overigens LXVI

Het is al dik een week oktober, maar met een aanhoudende Indian Summer die het stoere plichtsbesef van echte mannen aantast. Ze moeten namelijk de tuin in, om die 'winterklaar te maken, een dure plicht in het herffsttij, zoals in de lente bollen en zaden in de grond moeten. Natuurlijk zie je wel vrouwen wroeten, maar vooral mannen, stoere mannen.

En als ze het dreigen te vergeten, zijn daar gelukkig gemeenteambtenaren die niets vergeten, zeker niet als het om burgerplicht gaat. Het is oktober, weten de klerken ten gemeentehuize, dus tijd om de openbare ruimte vol te zetten met korven. Het is namelijk ook de bladkorftijd, dus d'r-op, leeg die border, vol die kruiwagen, bij mekaar vegen die bladeren.

In het dorp waar ik woon is het een hoogtijdag als de korven bezit nemen van de openbare ruimte, een dag bij gelegenheid waarvan de plaatselijke overheid met bombarie en tromroffel een persbericht doet uitgaan. Beste mensen, ze zijn er weer, doet uw plicht en verzaakt niet, zorg dat ze tjokvol komen. De burgerlijke pers neemt het klakkeloos over, want ja, de gemeente zegt het, dus dan zal het wel waar zijn, en om plaatsing aantrekkelijk te maken doet de gemeente er zelfs een foto bij van een om onduidelijke reden van de pret gierende wethouder naast een nieuwe bladkorf. En dan moet het mooiste nog komen: het legioen der viriele oppermannen.

Oppermannen zijn mannen die het najaaar pas echt kerels worden. Je haalt ze er zó uit als ze met loeiende bladblazers op hun rug en met enorme slangen voor hun geslacht rottend blad en ander natuurlijk ongerief op hopen blazen. Het is volkomen nuttelooos en ook nog eens tegennatuurlijk, maar goed, je bewijst dat het met je mannelijkheid wel snor zit.