Overigens IV

Van de vele overbodige commissies die gemeenten in het leven roepen zijn de meest naargeestige toch wel de straatnamencommissies. Dezer dagen kwam het bericht dat de straatnamencommissie in de gemeente Hof van Twente nu ook een Amalialaan heeft verordonneerd, in Delden. Dat klinkt vorstelijk mooi, doch blijkt niet meer dan een knooperf te zijn bezijden de Oude Benteloseweg. Jawel, de Oude Benteloseweg. Dat is nou een naam die wel deugt, maar dan ook niet bedacht door interessant keffende aanlijnhonden in een straatnamenkennel, doch ontstaan in eeuwen historie: de oude weg naar Bentelo ging in de loop der jaren vanzelf heten wat hij is.

De straatnamencommissie is in elke gemeente de meest grove aberratie van de bureaucratie. Een nieuw buurtje in aanbouw, de commissie komt bijeen. Er is al een bloemenbuurt, een bomenwijk en een vogelkwartier. Aagje Kutjezoek stelt voor de straten naar feministische vrouwen te vernoemen. Nee, werpt Karel Lulijzer tegen, we moeten dit keer voor nationale sporthelden kiezen. Uiteindelijk wordt het, na enkele verdagingen der beraadslagingen, wegens een openlijke matpartij tussen Miesje Kwispelstaart en Johan Vollenbroek, een compromis, namelijk kappersspullennamen: de Permanenthod, de Krultangallee, het Krulsikje – ieder zijn deel op het haarplein.

Waar ik woon zijn al mensen gehuisvest aan het Weefgetouw, het Stoppelland, de Ploegschaar en de Scheermolen – de stakkerds.  En sinds kort in de Waterkering, de Waterpoort en de Watergang en zo meer, vanwege het zuidbroekland. Welk een straatnamencommissietreurnis.

Hij die aan het Burgemeester J.C. van den Bergplein woont en nog van Van Buuren- en Jalinkstraat weet prijze den dag en love den heer, hij moet van voor de commissie zijn.