Coalitiepartijen en college Twenterand gooien eigen en elkaars glazen in
VRIEZENVEEN – De vergadering van de gemeenteraad van Twenterand verliep vanavond dramatisch voor het college en de coalitiepartijen. De aangekondigde motie van de ChristenUnie verloor door een onhandige verdediging van het raadslid Hilberink alle kracht en macht om uiteindelijk van tafel te worden gehaald. De motie vervatte de opdracht aan het college van burgemeester en wethouders de illegaal verwijderde groenstrook aan de Almeloseweg-Oost weer aan te leggen en de rekening naar de clandestiene bruinbakker te sturen. Volgens wethouder Scholten kan de bewuste persoon in rechte alleen worden verzocht de kosten te betalen. Als reden noemde hij dat de gemeente Twenterand eerder stelselmatig naliet handhavend op te treden. Hilberink besloot meteen de motie in te trekken en nam genoegen met de toezegging van Scholten dat hij in elk geval zal proberen de kosten te verhalen op de boosdoener.
De tweede motie kwam van het CDA en alleen al de wijze van indienen (laat vooroverleg en verkeerd logogebruik) zorgde voor wrevel. De motie, ingediend door het raadslid Wessels, droeg het college op te zorgen voor extra parkeerplaatsen in de tweede fase van de woonwijk Vroomshoop-Oost, vanwege kindveiligheid en leefbaarheid. Ook hier ontried Scholten, want meer parkeerplaatsen betekent minder huizen en dat kost geld, zeker als de aannemer schadeloos moet worden gesteld. Wessels haalde uiteindelijk zijn motie van tafel, met de schrale toezegging dat zal worden onderzocht of in de derde fase iets meer parkeerhavens kunnen worden aangelegd. Daar kon de zichtbaar ontgoochelde Wessels het mee doen.
Behalve de coalitiepartijen CDA en ChristenUnie moest ook de SGP als derde coalitiepartij een nederlaag incasseren, want deze partij stond alleen in het debat over de uitbreiding van een intensieve veehouderij te Ommen, deels op grondgebied van Twenterand. Alle andere partijen waren tegen omdat het in Twenterand een nieuwvestiging zou zijn. Niet alleen de SGP moest slikken en schikken, ook het college van burgemeester en wethouders, dat een verklaring van geen bedenkingen had willen verstrekken. De verantwoordelijke wethouder Engberts, ook SGP, zat erbij en keek ernaar, hij verdedigde niks meer. En zo leden alle coalitiepartijen én het college een nederlaag. De oppositie hoefde niks te doen, amper iets te zeggen, de tegenstellingen zaten deze keer in de coalitie en tussen coalitie en college.