Republiek (3): 'Eigen kandidaat eerst' miskent wezen van politiek

Het past helemaal in de tijd van eigen volk eerst om op een regionale kandidaat te stemmen bij de verkiezingen ter verversing van de Tweede Kamer. Veel partijen paraderen ermee, met die regiokandidaatdrift, voorop het CDA, een getourmenteerde boer in Stadsaput, een kleuterbewaarster in Dorpeldurk, en zo voort en zo verder. Ons soort mensen, eigen kandidaat in de Kamer, varkenshoedster uit Holtendoorn, wijkagent uit Markelgoor, gewone en vooral nette types, die je buurman of buurvrouw zouden kunnen zijn. Waarom zou je iemand uit je straat, je dorp, je stad, in elk geval je regio jouw stem geven? Nog even los van het feit dat Nederland een regio is in Europa.

Stel, je vindt dat de overheid zich dient te hoeden voor wettelijke regelgeving terzake het doden van mensen en zich verre dient te houden van het sluiten van akkoorden om mensen ter dood te brengen, dan kun je geen SGP, D66 of GroenLinks stemmen, en er vallen nog enkele partijen af die vinden dat de overheid omwille van óf de overtuiging der goddelijke plaatsbekleding óf het humanistische geloof in de vrije wil de beslismacht over leven en dood kan opeisen onder de noemer van wereldse medemenselijkheid of hemelse rechtvaardigheid. Indien je als de dood bent voor de Dood in een witte doktersjas ben al halfdood bij je leven; de dood moet persoonlijk, familiair en logisch zijn.

Zo vallen veel partijen af dus ook de voorkeurstem voor de Van Essens (D66), Bosma’s (SGP) en Duursma’s (GroenLinks) van dit land. Als je  de opvatting huldigt dat Nederland een gender-agglomeratie in de Noordzeedelta is, half stad en half weiland, met links én rechts, vrij naar Bloem een postzegeltje natuur, en als je ervan doordrongen bent dat Europese landen sedert Karel de Grote een gemeenschappelijke geschiedenis en cultuur hebben met aanlokkelijke en op veel continenten verboden vrijheid, een grote mate van gelijkwaardigheid (man-vrouw-kind, seksuele geaardheid, politieke overtuiging en religieuze gezindheid) en als het om wezenlijke zaken gaat (handel drijven, concerten organiseren, vakantie vieren, kortom, geld willen verdienen of juist geld willen uitgeven) een intensief genoten en beleden broederschap, dan moet je niet stemmen op de PVV, de SP, de CU en die hele reut splinters, afsplitsingen van grijpers, gekken en gestoorden, allemaal bang en boos, verdoold en verdwaasd, en met het recht om dat op de luidruchtigste wijze kenbaar te maken.

Als je vindt dat de PvdA, de VVD en het CDA (de grote drie van weleer) zich in toenemende mate van hun oorsprong en idealen vervreemden door eigen onmacht en door zich door de kijkcijferkanonnen poppedijntje Jinek, hanenkammetje Pauw en niemendalletje Nieman in hun grootheid laten verkleinen, hun wezensgeschiedenis laten verschrompelen en zich in hun intellectuele vermogens laten verdommen (dom laten maken) door in twittertaal, facebookflauwekul, krantenkoppassende eenlijners te praten, ben je in de aap gelogeerd. Wie daar slecht tegen kan, en er zeker zijn of haar stem niet aan wil geven, die stemt ook niet op derzelver regiokandidaten Dijksma van de PvdA, Ten Broeke van de VVD of Omtzigt van het CDA, respectievelijk het olievrouwtje van elk denkbaar ministerie en die twee pedante opeisers van successen zonder noemenswaardige bewijzen, precies wat ze elkaar verwijten, of het nou om wegen, spoorlijnen of vliegbewegingen gaat, want wat heeft het olievrouwtje uit Enschede bereikt, wat heeft die telefoontokkie uit Enschede met zijn MH17-dossier klaargemaakt en wat heeft die B-weg-politicus uit Haaksbergen kunnen bereiken met zijn asfaltpassie? Dijksma zal zeker weer minister worden als de PvdA weer gaat regeren en Omtzigt maakt kans op het staatssecretariaat der belastingen als het CDA tot een kabinet toetreedt. Helaas voor Ten Broeke zit een ministerschap van Buitenlandse Zaken of desnoods een baantje als staatssecretaris van Defensie er niet in, omdat de VVD door Fred Schade en Ard Schande  wijs geworden alleen kwaliteit wenst bij hernieuwde deelname aan een regering die de naam van Rutte wel weer zal krijgen, of Pechtold, of Klaver, wat in de praktijk niet zo heel veel zal uitmaken, zolang idealen en principes liefdeloos worden geofferd op de altaren van de macht, de macht die aldus tot zijn eigen onmacht verwordt.

Ach, regiokandidaten, het zou wat, tenzij ze een team zouden zijn, bij alle politieke verschillen van mening, en die positie in de eigen partij/fractie ook afdwingen, met oog voor de regionale afweging, zeg de Agenda van Twente. In die zin kan het districtenstelsel in elk geval gedeeltelijk in ere worden hersteld. Moet grondwettelijk worden geregeld, kan mooi als eindelijk eens werk wordt gemaakt van een herziening van de Grondwet, al was het maar om de Chambre de Senielejongs, ook wel Eerste Kamer of Senaat genoemd, af te schaffen, een kiesdrempeltje te metselen en fractieverlaters/ afscheiders uit het parlement te zetten als ze niet op eigen kracht voldoende voorstemmen kregen.

Volgende keer: De beste vertegenwoordiging van Twente