Ode op Oldenzaal en kappittelling van verongelijktheid en boosheid

Oldenzaal - Er is afgelopen jaar in Oldenzaal, met name in de historische binnenstad, met veel projecten een aanvang gemaakt die dit jaar tot concreet resultaat moeten leiden. Dat liet burgemeester Schouten vanavond in zijn nieuwjaarstoespraak laten weten. Hij wees in dat verband op de Groote Markt, want in 'de huiskamer van onze stad' is volgens Schouten 'niet alleen het vloerkleed vernieuwd, maar hebben we ook alles wat daaronder lag op orde gekregen: de bestrating, riolering en leidingen'. Daarenboven kwam de revitalisering van het woon- en winkelcomplex In de Vijfhoek 'een stap dichterbij', al duurt het ook volgens de burgemeester 'allemaal wel erg lang'. Een mooie ontwikkeling noemde de burgemeester dat de ondernemers in de binnenstad, de VVV, enkele andere partijen en de gemeente zich hebben verenigd in de Stadsnoabers. Ze gaansamen aan de slag om de leegstand in de Hanzestad te bestrijden en alle voorgenomen ontwikkelingen goed op elkaar af te stemmen. 'Kwaliteit staat daarbij voorop', aldus Schouten tijdens de bijenkomst in Stadstheater De Bond. 'Samen gaan we er iets moois van maken.'

Naar de mening van de burgemeester is het anno 2017 goed toeven in Oldenzaal: 'Een stad waar we elkaar kennen en waar we elkaar helpen. Groot genoeg om voldoende voorzieningen te hebben, en klein genoeg om elkaar te ontmoeten en te kennen', aldus Schouten in zijn lofzang op de Glimlach van Twente. Waarbij de burgemeester de link legde met alle ramspoed in de Grote Wereld. Al is volgens hem eveneens in Twente 'waakzaamheid en alertheid' geboden. 'Dat geldt ook voor acties die de integriteit van de samenleving ondermijnen. Hebt u een nietpluis-gevoel, aarzel dan niet en meld het bij de politie. Alleen samen kunnen we een veiligere stad creëren.'

Schouten kapittelt de korte lontjes, ook in Nederland, mogelijk zelfs Oldenzaal. Hij signaleert 'dat mensen in toenemende mate verongelijkt, boos of ontevreden zijn en dat ook direct online zetten. Dat is hun goed recht, maar er zijn ook mensen die deze boosheid of hun eigen frustratie gebruiken als stok om te slaan tegen grondwettelijke instituties (parlement, rechtbank), om zichzelf boven de wet te plaatsen, alleen omdat ze hun eigen zin niet krijgen. En dat vind ik zeer verontrustend. De taal van de onderbuik is de taal van het absolute gelijk van het eigen gevoel. Het is een taal die geen tegenspraak duldt. En dat is precies waar de democratie ophoudt: als er geen plaats meer is voor tegenspraak, voor dialoog. De geschiedenis heeft ons geleerd heeft dat het vaak het beste is om situaties niet zwart-wit, maar met mildheid, redelijkheid en geduld te benaderen.'