Servicemonteur
Wij hebben onze cv-ketel geleased. Dat was niet mijn idee, maar eerlijk gezegd spelen mijn ideeën geen rol: techniek is de portefeuille van mijn eega. Haar gedachte om die ketel niet te kopen bleek, als zo vaak, de juiste. Het apparaat valt dus onder de verantwoordelijkheid van een cv-boer, zodat het onderhoud gegarandeerd is.
De servicemonteur die een en ander onderhoudt en vervangt is een onderdeel van een groot geheel. Zet maar rustig: een gigantisch groot geheel. Om te beginnen kregen wij maar liefst drie schriftelijke aankondigingen dat wij een afspraak moesten maken met een onderhoudsmonteur. Enfin, ik ga over afspraken en daarom belde ik die firma en wat bleek: de man (we hebben nog nooit een vrouw gehad) zou over drie weken komen “tussen 12.30 uur en 18.00 uur”.
Het is een absurd grote tijdspanne, daar waar pakketbezorgers ongeveer per kwartier kunnen aangeven wanneer men het bestelde tegemoet mag zien. Aangezien de wederhelft werkt ben ik de pisang bij dit soort afspraken. Goed, de monteur kwam even rond 15.00 uur en vroeg of hij gebruik mocht maken van het toilet, waar hij een kwartier kreunend vertoefde. Vervolgens stiefelde hij op mijn aanwijzingen met gereedschapskist en stofzuiger naar boven . Na drie kwartier luidruchtig klussen kwam hij naar beneden, aanvankelijk tot mijn opluchting, tot hij mededeelde dat een rubberen ring kapot was, deze had hij niet op voorraad en moest dus besteld worden. Binnenkort zou hij langskomen.
Wat volgde was radiostilte. Afgezien van telefoontjes van kennelijk dubieuze afkomst was er niemand die contact opnam. Daarop belde ik zelf maar naar de firma. Wat volgde was om hoorndol van te worden. Eerst moest ik kiezen uit vijf cijfers (Is er sprake van een noodsituatie? Kies 1. Gaat het om onderhoud? Kies 2. Wilt u de afspraak afzeggen? 3. Stelt u prijs op een andere monteur? 4. Gaat u verhuizen? 5) . Ik ging voor 2. Vervolgens gelaste de robotstem dat ik mijn postcode moest invoeren, wat ik braaf deed. Daarna volgde ongeveer drie muziekstukken uit een serie van Mantovani. Wilde net geërgerd ophangen, toen een vrouwenstem klonk. Uitgelegd van het ringetje. Ze deelde mee dat ze mij wel gebeld hadden. Waarop ik vroeg waarom ze dan geen bericht hadden ingesproken. Het mens reageerde niet maar vroeg wat mijn postcode was. Daarna opnieuw muzak. Na geruime tijd meldde een stem dat de monteur over drie weken zou komen voor dat ringetje. Tussen 12.00 en 18.00 uur kon ik hem verwachten.
Ik ben inmiddels rijp voor een opname in een psychiatrisch ziekenhuis.
Erik Endlich