Alarmd

Geheel onverwacht kwam het bericht door: ze kwamen langs. Men was reeds onderweg. De eega en ik keken elkaar een kort moment panisch aan en we begrepen, dat er flink doorgepakt moest worden. Geen aarzeling nu, we hadden slecht enkele ogenblikken om de boel te ontruimen. Geen sinecure, want mijn vrouw houdt van een tamelijk rommelige inrichting.

Het zou een combinatie worden van een rigoureuze verplaatsing van voorwerpen gecombineerd met handelingen die zagen op de hygiëne. Dat laatste vooral vanwege ons duo kortpotige ADHD-hondjes, die het baden in modderige plassen combineert met rollen in het zand. De prut die aldus de huishouding wordt ingebracht vergt een bijna voortdurend vegen en stofzuigen. Daarvoor ontbreekt soms de tijd, met name nu het geen klus is waar wij ons handenwringend toe zetten.De wederhelft nam dat thans voor haar rekening door grondig te zuigen, ik bracht een belangrijk deel van de inboedel koortsachtig naar een belendend kamertje, dat we wij vervolgens afsloten. Terwijl wij het trio hoorden binnenkomen wisten wij nog juist de stofzuiger op te bergen en de hevig blaffende honden de tuin in te sturen. Het bezoek stommelde luidruchtig de woonkamer in.

Het was reuze gezellig – dochterlief met man en ons onlangs één jaar geworden kleinkind. Laatstgenoemde is een bijzonder blij alsook onwaarschijnlijk actief manneke, dat reeds enige tijd in de gooi- en smijtperiode vertoeft. Alles wat in zijn bereik komt, wordt eerst met zijn grijpgrage knuistjes gepakt, waarna hij een en ander venijnig van zich afgooit.

Enig besef van de waarde heeft hij vanzelfsprekend niet, terwijl zijn moeder alsmede de verwekker verrukt keken hoe initiatiefrijk hun nazaat de bullen door de ruimte wierp. Dom: we hadden in onze haast een kaarsenhouder, twee vogelfiguurtjes en nota bene een mobieltje over het bezwete hoofd gezien. Er hielp geen lieve moeder aan: alles werd weggegrist en viel met een boogje en vooral hard tegen het weinig meegevende PVC.  Daarna richtte het montere knaapje zich op de planten, tot paniek van de wederhelft. Zij vatte het ventje juist op tijd in de kraag en liet hem blij op onze piano rammen. Dat gaf wat lucht en het joch had er evident plezier in.

Het was een bijzonder onderhoudende middag. En het is in tijden niet zo schoon en opgeruimd geweest.

TEKST: ERIK ENDLICH