WIJ 49
In die dreunende stilte daar. Bij de bonkende zwijgers in het godverlaten land, waar de tirannen het onschuldig bloed gebruiken om hun koude handen in te wassen, daar kun je het zien. Muren van vlees. Ogen vol angst. Bussen met kruit. De dampen van de dood.
Wat resteert is een onleefbaar land, met de herinnering aan broden en wijnen, de smaak van liefde, de macht van kunst.
En dan met het nog kerstmis worden... het zijn barre tijden, wat u zegt.