VRIJ 48

 De herinnering aan de geest van Jan Salie op Nijverdal.... 

Aan het einde van de jaren zestig is in Nijverdal Jan Salie ten grave gedragen. Dat stond voor voor de trage negentiende-eeuwse  tijdgeest Nederlandse, zoals beschreven door Potgieter in zijn boek ‘Jan, Jannetje en hun jongste kind’. De ‘plechtigheid’ was georganiseerd door de toenmalige jeugd van Nijverdal. Deze actie werd destijds als enigszins opruiend ervaren door de notabelen van het dorp. Dat werd twaaf jaar geleden nog eens overgedaan, maar toen was het meer nostalgie dan jeugdprotest. Het gebeurde onder de vlag van wat Bruisend Nijverdal Sentiment van voormalige rebellen. Dat is nu twaalf jaar geleden.

Ik vermoed dat er ooit ooit nog wel een reünie zal plaatsgrrijpen; een feestje om te vieren dat het protest iets van vroeger is. Loop  doore de kitscherige Groterstrraat van nu met zijn Huis van Cultuur en Bestuur, zijn Nieuwe Dunant en zijn aangeharkte parken met ondergrondse garages. Het protest  is ver weg - wel kwam de ene Paalman voor de andere Paalman, maar van protest geen spoor. Wel van Jan Salie, die is weer helemaal  terug.