Overigens MCLXXXXXXXXX

Vanavond ging de bel en op de stoep  stond de krantenbezorgster om me een prettige feestagen te wensen. Ik kende haar niet, want krantenbezorgers doen hun werk in stilte, op het een klepperende brievenbus na, tussen vijf en zes uur. Een eens per jaar drukken ze op de bel, niet in de ochtend, maar in de vooravond. Ik weet nu dat ze Myrthe heet. 

Voor krantenbezorgers heb ik een zwak, want elke dag in alle vroegte en door weer en wind, het is niet niks. En ik kan het weten, want ik  was een hunner, een halve eeuw geleden. Zo kon ik geld verdienen voor eerst een tansistorradio en een bandrecorder, daarna een pick-up (eerste elpee 'Hotel Caifornia' - gekocht bij Harry Lammertink) en weer later een cassetterecorder en stapels bandjes. Ik nam er een middagwijk bij, want singles en bandjes kosten geld.

Later kwamen ik er ook een paar middagwijken bij, tot en met de Derde Esweg. En herinner me nog een oudere vrouw die me elke ochtend in het toen net nieuwe Plan Oost voor het raam stond op te wachten om me een plak koek met boter te geven. Ze vond mijn petje zo mooi. Kinderen vonden dat ook, in de Molukse wijk noemden me zelfs Groenpetje.