Overigens MCLXXXXXXXXXXX

Het was ook toen koud in huis, maar er klopte warmte. Ik denk aan mijn jeugdjaren, bij een potkachel. Formicaruitjes. Ik zie met terugwerkende kracht het vlammenspel, beslagen ramen, en zat met met bambinoblokken op de grond. Het was nog aan Wethouder van Buurenstraat. Alles was klein, maar ik maakte het groot, die leefwereld met een zwarte kachel. Ik hoorde later dat ik verhalen die ik op de kleuterschool had gehoord des avonds hervertelde. HannePanne.

Het was een wereld klein en beschut. Van kastelen bouwen, verhalen vertellen, in de vlammen taferelen zag die ik ook een plek gaf in mijn kleine wereld die aan elkaar hing van grote verhalen. En ja, het was koud in huis, maar gelukkig ook met een kachel waarin vuur brandde, waar een gloeiende gloed, van blauw en violet. Bij die potkachel schreef ik al toen ik nog niet schrijven kon. Ik vertelde ze stotterend.Het was de wereld van 'Toen was geluk heel gewoon'.