Overigens MCLXXXXXXXXXIII

Opgevouwen lag ik op de bank, die net te krap is, maar het bed was ver weg, weet ik. Een 'gewoon' medisch onderzoek Het is vreemd om naar jezelf te kijken zonder dat er een spiegel aan te pas komt. Er hangt een chronische vermoeidheid in dit gedoemde huis, besef ik.

Ik  schopte met mijn rechterbeen het linker naar zijn plek, maar een been van lappen heeft zijn eigen flegma, een lamswollen slabbekak. En de hand, ach arm. Dit lichaam geeft niet mee en werpt niet tegen. Een lijf dat er is zonder er te zijn. Ach, medisch onderzoek.

De nek laat het hoofd weten dat het te zwaar is, maar een hoofd gaat altijd zijn eigen gang. Zo hoor ik de godganse dag coördinatiegesprekken tussen de losse elementen die een lichaam zijn geweest dat ooit een eenheid was en nu een veelheid is; verdoold en verweesd.