De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Overigens DCCXLIV

Vandaag was ik terug in die veilige wereld van vijftig jaar geleden. Met mijn opa des ochtends naar de Weemelanden, benoorden de Meester Kunstweg, waar je kon kijken tot het einde van de wereld. Mijn opa had me dan, als ik bij mijn grootouders logeerde, om half zes wakker gemaakt, dan kreeg ik twee met een joekel van een mes van een stoetn afgesneden hompen brood, de ene met worst, de andere met kaas. Lekkerder bestond niet.

Het ontbijt van mijn opa bestond uit een rauw ei dat hij in een mok koude koffie van de vorige avond klutste. Ik heb me later wel eens laten vertellen dat hij er somtijds ook warme melk en een druppel jenever bij mengde. Na dit stevige ontbijt gingen we dus het veld in, met laarzen aan, mutsen op de kop en een verrekijker om de nek. Hij vertelde bij elke boom, elke spriet en elk beest een verhaal. Zo banjerden we naar de onbereikbare horizon.

Ik heb lang gedacht dat aan die einder Daan Laaiding woonde, want die naam noemde hij geregeld. Het heeft jaren geduurd aleer ik begreep dat Daan Laaiding een sloot was, oftewel de Derde Leiding. Nu weet ik veel meer, denk ik, maar ook mis ik veel meer. Tegenwoordig ga ik alleen op pad, te voet kan niet meer, in dat opzicht was mijn opa beter af, maar nu niet meer. Hij zou vandaag jarig zijn geweest, ware hij niet tot stof wedergekeerd...

Deel dit nieuws!