De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Overigens DCXCVIII

Er is morgenavond een documentaire op de vaderlandse televisie te zien over Joop Zoetemelk. Heel toepasselijk op NPO2, want hij werd altijd tweede, tot hij veertig jaar geleden de Tour de France won. In mijn beleving is Jan Jansen, de eerste Nederlandse Tour-winnaar van grotere statuur. Daar heb ik het ook met beiden over gehad toen ze eregasten waren bij een derny-wedstrijd in het dorp mijner inwoning. Ik was in 1968 negen jaar;  mijn vader en ik volgden, gekluisterd aan de bonkige Philips-radio, de Tour van dag tot dag. Jansen won de afsluitende tijdrit en daarmee de Tour de France  op de Champs Elysees – een secondenkwestie. Mij staat nog een spontaan buurtfeest in de Jalinkstraat bij.

Het wielrennen ben ik op de voet blijven volgen tot de zomer van 1977. Dat weet ik nog precies, omdat ik dat jaar na gediplomeerd afscheid te hebben genomen van het Christelijk Lyceum met mijn maat Adri Schippers een rondje om het IJsselmeer fietste. Daar deden we een paar weken over, omdat we alleen des ochtends de trappers beroerden. De middag was voor 'Radio Tour' op de camping waar we toevallg aanspoelden. En de avonden voor bier en eeuwige liefdes voor enkele uren.

Ik maakte ook aantekeningen en verslagen, puur voor mezelf, in een schrift met gelinieerd papier. Aan die Tour van 1977 deed bij de Nederlanders onder meer Fedor den Hertog mee, die volgens mij ook nog een etappe won. Hij was mijn favoriet, om geen andere reden trouwens dan dat ik hem in de jaren zestig al had zien rijden in lokale kermiskoersen op de Veluwe, waar mijn ouders in de vakantie te Nunspeet in de tuin van de familie Vis drie weken een zomerhuisje huurden. Mijn vader nam mij mee in die weken geregeld mee 'op koers' en vertelde mooie verhalen over de broers Jans en Wicher Vlot, Dries van Wijhe en dus…de gracieuze Fedor den Hertog. De ouweheer en ik waren bij die omlopen natuurlijk wel vóór de Twentse renners, van wie ik me onder meer nog Arie Hassink, Henk Nieuwkamp en Herman Snoeijnk herinner -en  uiteraard mijn latere correspondent Willem Neeskens.

Deel dit nieuws!