Overigens CDXC

Het donkerde al vroeg in de namiddag. Ik kwam terug uit Hengelo en fietste binnendoor via Hertme dat vanwege een hardblauwe hemel extra aanlokkelijk oogde. Er plakte een viertal ganzen boven een bosperceel in de buurt van Weleveld.

Een stille kracht dreef me naar de aan het huis van Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen. Ach ja, overspel heeft vele vaders, schootgenot talrijke vaders. En alle neuzen bloeden. De laatste nonnen verlaten het nabijgelegen klooster.

Ootmoed in het tweeduister.  Ik fietste door de kerkhof over het kerkhof. Er liepen twee oranje hesjes rond. Een span plantsoenbazen van Twente Milieu tussen de bosschages, het kruizenveld en de altijd alom aanwezige Lieve Vrouw, geloof ik.

Bij de uitgang kon ik het hek niet openkrijgen, een jonge vrouw die uit de bus stapte zag mijn onmacht en opende de poort. Ik vroeg waar ze vandaan kwam. Ze zei dat ze in Borne woont en nu ging werken bij Mange Hulscher. Het was voor mij de Openbaring dat Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen een paardenmeisje is.