De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Overigens CCCXCVI

Vanmiddag dacht ik op de Drienerstraat in Hengelo dat ik Pietie zag. Pietie leerde ik kennen in het revalidatiecentrum. Hij heette Piet, maar noemde zich Pietie en hij geloofde in spoken. Sterker nog, hij verkeerde in de veronderstelling tussen spoken te leven. 'Ik ben de enige die ze kan zien', placht hij te zeggen.

Volgens mijn gewezen huisgenoot Pietie zijn spoken 'gewone mensen met een speciale antenne voor wat er in de andere wereld gebeurt'.  Ik weet het nog omdat ik het toen opschreef. Hij meende het serieus. Pietie was een gewone Piet, die door een niet-aangeboren hersenletsel spoken had leren kennen.

Op de Drienerstraat ter hoogte van de HeArt Gallery, waar ik moest zijn, dacht ik hem dus te zien. Klein, iets gekromd en stekeltjeshaar. Ik stoksleepte me naar hem toe, zei 'Hallo Pietie', hij draaide zich om, keek me vorsend aan en zei: 'Ik ben Wim.' Ik  ontwaarde een mij vreemd gezicht en zag een spook.  

Deel dit nieuws!