De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Overigens MCLXXXXXXVI

Geregeld vraag ik me af hoe lang de wereld groter wordt en wanneer die wereld zich verkleint.

We woonden vroeger tussen twee groentezaken, de ene keer gaf mijn moeder opdracht naar Jenne te gaan, de andere keer naar Eshuis. Het was een boodschappenbiotoop tussen Nijverdalsestraat en Kruissteenweg, verbonden door de Wethouder Van Buurenstraat en met de Jalinkstraat als diagonaal. Daar speelde het leven zich af, tussen de Noltus (Jenne) en Spar (Riek). Veel verder kwamen we niet, en dat hoefde ook niet, want op woensdagmiddag en zaterdagmiddag konden we als buurtkinderen bij Anthonissen televisie kijken en tegen op de parkeerplaats en tegen de de deuren van garage Van Haarst onze voetbaltaptechniek bekwamen.

Die overzichtelijke wereld werd groter en daarmede telkens onoverzichtelijker, we leerden snel bij, op school en op straat, de geborgenheid en de onschuld verdwenen, maar de wereld werd er wél interessanter en aantrekkelijker op, met al zijn verlokkingen en vrrleidingen. Er ging ook van alles open in die zich uitrekkende biotoop. We ontdekten supermarkten en later in 'de grote stad' het wonder van warenhuizen met roltrappen. We proefden van het leven en de liefde, liepen van binnen en van buiten butsen op, gingen op onszelf wonen, verloren onze jeugd, uit hoofd en hart. Tot alles zich weer verkleint. Een geruststellend idee, want naar de natuur.

Ergens is het omslagpunt punt geweest, maar niemand weet weet precies wanneer alles weer kromp.

 

 

Deel dit nieuws!