Overigens DCLXIX

'Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.' Ik zat op de computer naar de raadsvergadering in Amsterdam te luisteren toen ik die zin vanmiddag hoorde. Een lichtflits in een debat vol duisternis. Mij staat bij dat Don Ceder deze woorden uitsprak, raadslid voor de hoofdstedelijke ChristenUnie, en met plaatsvervangend vergadervoorzitter Rik Torn, normaliter raadslid namens de VVD, een lichtend duo. Er valt veel over dat verantwoordingsdebat te zeggen. Halsema begon hard en stuurs, maar bond in om het vege lijf te redden En de hulp van Ceder. De steen en de zonde bepaalden mij bij één der eerste raadsvergaderingen die ik versloeg. In dat debat moest wethouder Hendrik Bloemendaal zich destijds, ik denk in 1978, gelijk Femke Halsema vandaag verantwoorden. Halsema werd haars ondanks gespaard door zetelplak en cedersteen. Bloemendaal nooit, die redde zichzelf.

Op de jaarlijkse 'koeienmarkt' was hij scheutig met de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van sigaren en genevers en de uitbater van De Stoof wist waar de rekening naar toe moest, maar daar kwamen praatjes van, ook in de gemeenteraad. Hij zou het door de gemeente betaalde geld terug moeten storten, hoorde de raad aan, rees op uit zijn pluche, trok zijn jasje recht, aannschouwde de raadsleden en bulderpredikte  'Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.' Niemand wierp iets, laat staan een steen. Op naar de volgende verkiezingsstrijd vanuit het schenkhuis De Adelaar te Enter, waar van 1953 tot 1982 vele rondjes werden gegeven, met de strijdkreet 'Bloemendaal voor allemaal', waarbij de wegen van het betalingsverkeer diffuus waren en bleven. Zonder zonde was hij niet, maar de kracht van Bloemendaal was dat hij wist dat zijn tegenstanders dat evenmin waren.