Overigens DXVI

Ischa Meijer 14-02-43-14-02-95

Als jongeling treinde ik voor 'Welingelichte Kringen' (vooral vanwege Henk Hofland) en 'Een Uur Ischa' (voor Ischa Meijer) geregeld naar Amsterdam. Ik heb weinig met verheerlijking, maar Hofland en Meijer heb ik als adolescent bewonderd. En nog, leermeesters, stuk voor stuk. Onvergetelijk. Het waren journalisten zoals ik er een wilde zijn/worden. De helft van de Grote Vier, want ook Martin van Amerongen en Gerrit Komrij waren lichtende voorbeelden, om verschillende redenen. Alle vier heb ik ze live aan het werk gezien, aangesproken en waarschijnlijk met mijn aandoenlijk jeugdige overmoed overladen met quasi-interessante vragen; ik toog in hun schaduw mee naar schenkhuizen.

Naderhand heb ik elk van de vier van dichterbij meegemaakt. Hofland heb ik geïnterviewd, Van Amerongen kwam naar Hof 88 om deel te nemen aan forum over de vrijheid van meningsuiting, met Komrij hief ik het glas in en op Winterswijk en met Meijer zat en sprak ik op de achterbank van de dienstauto van Dries van Agt, van Nijverdal naar Den Haag. Het is vandaag 25 jaar geleden dat Meijer doodging. Om die reden iets meer over die rit. Een teerhartig bijzondere herinnering.

Van Agt was in 1978 op verkiezingspad bij het gerenommeerde (doch ook al in de verleden tijd verdwenen Hotel Buursink. Veel journalle, onder wie Meijer, die van Van Agt  bijna eiste dat hij mee mocht, omdat hij hem in rust wilde interviewen. Ik zat erbij, en vroeg Meijer of ik ook mee kon rijden, Meijer keek me verbaasd aan en wendde zich tot Van Agt: 'Goed als hij meerijdt?' Van Agt het geen bezwaar. 'Dan zijn we rond, chef!' Tijdens de rit kletste hij met Van Agt. Nou ja, kletsen op de wijze van vilein gevuld oudejongenskrentenbrood. Ik herinnner me er verder niets meer van behalve dat ik genóót van deze leerschool. In de trein terug gloeide ik nog na. Bij de krant waar ik leerling was bestond geen interesse, op een paar quotes van Van Agt uit Buursink na, geloof ik.