Overigens DXI

De site van de luguber lachwekkende stichting, die onder veel meer ook aan pleegzorg doet, meldt dat de schrikkerbewindpenose al driekwart eeuw bestaat. Mauwende maatpakken en liegende lamzakken. De doelstelling: er zijn als het moet, al 75 jaar, met gespecialiseerde jeugdzorg. Dat schrijven ze. Er zijn. Wat zou dat zijn? Je hoort het ook wel eens bij uitvaarten, dat de zelfbenoemde goede vriendin of beste vriend over de kist heen tegen de nabestaanden zegt er altijd voor hen te zullen zijn. Dan weet de familie van de betreurde man of vrouw, of het beweende kind: die zien we nooit meer.

Dat geldt ook voor de hulpverleners van de schrikkers in de pleegzorg. Ze bellen niet, laat staan terug. Ze zeggen op hun site dat ze er zijn. Voor wie ze er zijn? Voor gemeenten, voor pleegouders, voor zorgprofessionals en voor cliënten. Wat begon als Pleegzorg werd door een fusie verbreed met Zorg en Wonen. Dat heet nu Gezinsvormen. Verschanst in hoogpolig tapijt laten de groteske grootverdieners weten de komende jaren een breder aanbod aan jeugdhulp te zullen ontwikkelen.  Ja, een breder aanbod aan jeugdhulp, het staat er echt, op hun site. Geen daden maar woorden.