Overigens DX

De storm en de regen waren voorspeld en ik had al genoten van de verwachting. Mijn gedachten voerden me terug in de tijd. Dat ik als kind met de neus tegen het raam gedrukt stond, de ruimt van buiten werd gegeseld door harde wind en striemende regen en van binnen  besloeg door mijn adem en harstocht. Als het avond was, en striemde, donderde en weerlichtte, kon de jongen die ik was er volgens mijn ouders uren naar kijken. En daarna ging ik lezen in de boek van de jongens van de Kameleon.

In mijn tienerjaren bleef de fascinatie voor het natuurgeweld, en ook het mezelf opsluiten in de jongenskamer, om er verhalen te schrijven van wat ik toen wereldschokkende verhalen vond , die me nu aandoenlijk voorkomen, met de donder en de bliksem als inspiratiebronnen. Verhalen over het avontuurlijke leven dat ik zou gaan leiden, de wereld veroveren om te verbeteren; een bestaan van donder en bliksem.

Ik las de Vlaamse reuzen Boon, Claus Elsschot en Walschap. Ook luisterde ik avonden lang naar de radio. En fantaseerde over het meisje dat ook veertien of vijftien was, net als ik, met wie ik van alles wilde, maar bitter weinig durfde. Dat het buiten hagelde, bliksemschichtte, stormwaaide deed me helemaal verlangen naar het leven waar ik naar hunkerde. Het waren de jaren zeventig, er was nog veel mogelijk, toen...