Overigens CCCXCXVIII

Het betreurt me enerzijds dat ik weliswaar van bos en beemd houd en daar graag ik verkeer, maar dat ik betrekkelijk weinig weet van alls wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit. Hetzelfde heb ik met veel schilderijen. Ik heb er zogezegd geen verstand van, maar kan uren in musea ronddwalen, het liefst alleen, zoals Willem Brakman placht te doen in het Rijksmuseum Twenthe, dat helaas, zoals veel musea, steeds meer op een verfkermis en steenstalling gaat lijken.

Vandaag is het honderd jaar geleden dat Gerard van Rossem werd geboren, een vermaard botanicus benevens kunstschilder. Hij  zag 18 oktober 1918 het levenslicht in de stad van de schilder van het licht op Delft. Van zijn schilderijen ben ik niet zo onder de indruk, ook omdat hij in in de sfeer van de Haagse School penseelde, terwijl die met het Impressionisme al lang was verdwenen. Een epigoon op doek, maar juist een begenadigd voorloper in de plantkunde.

Van Rossem was beroepsmatig bezig met het bestuderen van insecten. Dat doe ik ook, zij het voor de liefhebberij, en omdat ik nog geen kozijn kan schilderen heb ik me er nooit aan gewaagd verf op doek aan te brengen. Wel is het zo dat er als ik tussen bos en beems door in oneindig leeg landschap fiets graag luchten mag zien van Jacob van Ruysdael, en helemaal als het gaat waaien en de geur van wat bloeit en boeit me vrij naar de natuur bedwelmt en begeestert.