Overigens CCCXCXII

Als u eenzaam bent, is het leed weldra geleden. Wie niemand meer ziet, komt straks toch volledig aan zijn of haar trekken, want we staan aan de vooravond van de week tegen de eenzaamheid. Er is wel een waarschuwing nodig, want laat niemand juichen voor de avond valt van de dag die zo mooi leek te beginnen, maar in grotere eenzaamheid eindigt dan die welke tot voor kort aan u vrat. Het gaat immers weer over het besteden van subsidiegeld, waarvoor gemeenten, zorgorganisaties en welzijnsinstellingen poen zat in kas hebben.

De penoze van de hulpverleningsindustrie zal ervoor zorgen dat de doelgroep na een week (als een ander project begint, met nieuwe pegels en nieuwe smoezen) niet meer alleen meer allleen is, maar allener dan ooit. Je bent niet meer ziek, zwak of misselijk, maar alle drie; je was een week een verdienmodel. Volgend jaar komt er weer een week tegen de eenzaamheid. Het kan niet alle weken feest zijn, mevrouwtje. We hebben ons een week ingespannen voor u met koffie, cake en een fullcolor folder, meneertje. Tabé, tot volgend jaar.

We kunnen ook volgende week bij u komen, op voorwaarde dat u dement bent. Dan is het namelijk, hiep hoi, de week van de dementie. Dat is een heel erge ziekte, maar gelukkig zijn er steeds meer (officieel gecertificeerde) dementievriendelijke gemeenten, waar dementie heel gewoon wordt gevonden. In een dementievriendelijke gemeente accepteert iedereen het. En daarom organiseert de gemeente voorlichtingsbijeenkomste en trainingen. Je ruikt de hulpverleningsindustrie. Vreselijk, ga er niet heen. Wees niet eenzaam, blijf alleen.