Overigens CCCXXIX

Op de radio (waar zouden we zijn zonder de radio!) hoorde ik vandaag dat een biografie is verschenen van Pieter van Schelle, een achttiende-eeuwse arts, dichter en patriot, die leefde van 1749 tot 1792. De biografie van de hand van Jacques Baartmans is net uit en ik ga me beijveren die snel in bezit te krijgen. Om een aantal redenen, maar vooral omdat ik gebiologeerd ben door de Bataafsche Republiek, de gesmoorde idealen der patriotten en de hele negentiende eeuw die volgde.

Ik hoorde de biograaf een verhaal voorlezen waarin Van Schelle een ‘heldinnenbrief’ schrijft die slavin Hagar aan Abraham geschreven zou kunnen hebben nadat die haar en hun zoon Ismael had verbannen toen zijn vrouw hem ook een zoon baarde, Isaak. Kwelkommer en wanhoopsdrift.

Wat me met name inneemt voor Van Schelle is zijn stem en steun voor wat verdreven is en getourmenteerd. En de hang naar zelfbeschikking, zonder koningen en regenten.  De sentimenten van de vrijheid en de idealen van de zelfbeschikking, vormgegeven in poëzie proza en pamflet. Ergens denk ik dat patriot Gerrit Paape (1752-1803) een voorvader is. Zijn biografie heb ik verslonden, journalistiek zonder compromis, schrijven uit aandrift, voor volk, vrijheid en wat je verder  lief is.