Overigens CCCXXI

Ja, het is warm. En ja, de aarde verbrandt. En bovendien, als dat niet zo zijn, doen we er gewoon nog een schepje bovenop, want branden zullen we, in de ons aangezegde verzengende vuren. Ik lig daar geen moment van wakker, want zo gaat dat in een cyclus van een pakweg dertien miljard jaar. Dan stopt het vanzelf een keer. Wat ooit in bittere koude ontstond, zal mettertijd in gloeiende hitte ophouden te bestaan. Tot het hele spektakel ooit opnieuw een aanvang neemt. 

Het vlokje in waar wij eten en poepen was al eens een poos volledig met ijs bedekt, later was het soms een paar duizend jaar wat warmer en ontstonden er oceanen waarin wij begonnen als microben, aanspoelden op het continent dat nu Afrika heet, waar toen bomen en struiken groeiden. Van de laatste ijstijden kwamen er ook een paar in Nederland (It giet on) en daarbij werd ook Twente gevormd, met zijn Heuvelrug bij Nijverdal, zijn Stuwwal bij Oldenzaal, et cetera.

Ik zeg niet dat we niks moeten doen, wel dat het uiteindelijk niet zal baten. Alles warmt op, CO2 wint ermee. De wereld die wij de onze noemen vervuilt en verdampt, de zeeeën verplasticken, de continenten aan beide zijden van de evenaar verwoestijnen, een proces dat Zuid-Europa al heeft bereikt, in arren moede gaan we aargasloos bouwen, zetten we enorme windmolens neer, maken we zonneparken van landbouwgronden. Los daarvan leven we zoals we altijd deden.