Overigens CCCVIII

Ze is er nog maar net, maar ik ben nu al een fan van de nieuwe burgemeester van de gemeente waar ik woon. Dat komt omdat ze de reguliere omgangsvormen in ere heeft hersteld. De afgezwaaide burgemeester maakte van de gemeenteraad een verjaardagsfeestje waarin het jijen en jouen pijn aan de oren deed. De geachte afgevaardigde Getkate kreeg niet het woord, want dat gaf hij aan Dirk. En de raadsleden onderling gingen elkaar met Rita en Cees aanspreken. Schoolpleindemocratie.

Kijk, hoe onze politici in de vrije tijd met elkaar omgaan interesseert me niet, maar in het democratisch bestuur moeten de verhoudingen formeel zijn. Het is mevrouw Slagers, niet Roselien. Ook onderling gingen raadsleden en wethouders elkaar tutoyeren, oude jongens en meiden-roggebrood. Die ons-kent-ons-sfeer leidt onvermijdelijk tot een uitholling van de bestuurlijke mores tast het wezen van de democratisch dualisme aan. In het voordeel van de uitvoerders die burgemeester en wethouders ten princpale zijn en ten nadele van de gekozen gemeenteraad die de enige baas is.

Het valt niet te bewijzen, maar wat mij betreft wijst veel  erop dat de rammelende gang van zaken bij de grootste investeringen in de negenjarige zittingsperiode van de vorige burgemeester rechtstreeks verband houdt met het spel spelen zonder de waarde van regels en pegels te kennen. De vertrokken burgemeester was een groenwerker uit het agrarisch onderwijs, Henk de de Schoffelaar, die per ongeluk burgemeester werd, je zou zweren dat hij eigenlijk zo weggelopen was uit de prachtfilm 'Being There' waarin de tuinman van het Witte Huis door misverstand president wordt.