Overigens CXXVII

Er zijn drie motieven denkbaar om persoonlijke ervaringen te publiceren. Ten eerste het op orde krijgen van je leven door terug te kijken, te analyseren en conclusies te trekken. Ten tweede het onderkennen dan wel overschatten van een op zich nietig bestaan dat alleen mogelijk is door van brood stront te draaien. Ten derde het doorgeven van ervaringen en het beschrijven van teleurstellingen en het vieren van overwinningen.

Naar mijn inschatting spelen doorgaans álle motieven mee. Wat mij opvalt is dat veel sporters een biografie laten schrijven. Ja, laten schrijven, niet zelf schrijven, maar een sportjournalist inhuren die alles wat hij zou moeten doen vergeet en zich om financiële redenen verlaagt tot het in elkaar hasseflassen van een ordinaire hagiografie-met-moppen-en-veel-testosteronpraat - de humor van Gijpen, Kieften, Dekkers, Nijhuizen en andere ijdeltuiten.

Een interessante groep is die der politieke bestuurders van weleer die invloed hadden op stad en streek. Ik zou de biografieën willen lezen van Ko Wierenga, Frits Schneiders, Cor de Vogel, Gerard ten Thij, Henk van der Walle, Barend ter Haar Romeny, Roelof Schipper,  An Pieterse-de Geus. Hendrik Bloemendaal - en dan noem ik het alleen nog maar over de namen van overleden bestuurders die ik onderweg tegenkwam en die van belang zijn geweest.

Van de levenden moet onmiddellijk worden begonnen met de biografieën van  ex-burgemeester Wolter Lemstra van Hengelo en ex-wethouder Jan Lempsink van Oldenzaal. Dat kunnen ze zelf doen, maar dat kunnen ook anderen doen door oorspronkelijke stukken te raadplegen, secundaire bronnen te te bestuderen en tijdgenoten te spreken. Het belang van geschiedschrijving is groot, ter verklaring van wat gebeurde, staat te gebeuren, of  kan worden afgewend.