Overigens LX

Er werd schande van gesproken, een blote jonge vrouw op de televisie. Het was 1967 toen Phil Bloom geschiedenis schreef door naakt op het duivelsoog te verschijnen in het VPRO-programma Hoepla. Nou ja, naakt, Nederland zag de borsten van een jonge vrouw die het dagblad Trouw las, altijd al een prima krant geweest,  ja, vooral vanwege de achtergronden.

Groot ook was de commotie toen vier jaar later Saskia Holleman nog naakter op een PSP-poster stond afgebeeld, bloot in een weiland, met een koe die ongegeneeerd ook ongekleed op de foto was gegaan. Ach ja, de PSP bestaat reeds lang niet meer. Lek en Spek zijn al dood en hun erfenis uit het weiland bevindt zich in de trofeeënkist van het klavergoud.

De tijden zijn veranderd. We staan niet meer voor de vrijheid, maar leunen op de benepenheid. Een blote vrouwenborst op een schilderij mag en kan niet, niet in het Rijksmuseum Twenthe en niet in het Paleis van Vrouwe Justitia, waar de wetten de borsten weren, waar het gesneden beeld aanstoot geeft, waar de vrouw buiten haar om tegen zichzelf dient te worden beschermd, waar moedertje Kuisheid en vadertje Godsdienst nu rechtspreken, niet meer hamerend op het Aambeeld van rechten en plichten die de Wetgever stelt, maar offerend op het Altaar dat Zuckerberg vanwege het goud en zilver van de Mammon de vrije wereld opdringt.

Het duurt niet zo lang meer of vrouwen mag je naar believen verkrachten in je Kalifaat en musea openbreken voor een nieuwe Beeldenstorm. Het filiaal Almelo van de Rechtbank Overijssel en de algoritmedespoten van Facebook maken het mogelijk.