Overigens LX

Vanmiddag naar Nijverdal gefietst voor een bezoek aan een notaris die Ter Braak heet, maar zijn naam geen eer aandoet, want hij is een smaakvol causeur. Ter Braak, geboortig te Azelo, heeft zich - althans fysiek - losgescheurd van zijn zakelijke partner en in een paar hokjes van een - trouwens afzichtelijke - kantoorkolos gevestigd, dat in de megalomane jaren werd gebouwd en tot overmaat van ramp Nieuwe Dunant is gedoopt. (Ach, waar is de tijd van concerten in het Dunantpárk?) 

De rest van dit kroniekje is positiever. Ik toog naar Nijverdal per ligfiets en karde over het bedrijvenpark 't Lochter, dat weer uitdijt nu de ene crisis verdwenen is en de andere nog niet losgebarsten. Op de terugweg koos ik voor een route die de andere kant van Nijverdal in volle Indian Summer-glorie openbaarde. Het was om omweggetje, een Tour de Regge, door akkerlanden vol opzwermende mezen, weilanden vol elkaar likkende koeien en op essen en in plooien gelegen oude boerderijen waar de zweetdampen van noeste landarbeid nog afslaan en retro herenhuizen waar de krankjorume nieuwe rijkdom je oogverblindend tegemoet masturbeert.

Ik weet wel: dit is aangelegde natuur, maar Twente is hier op zijn mooist, ook en vooral waar Nijverdal overgaat in Notter en Zuna, zeker als de harde wind en de felle zon op hun mooist zijn, wat je ziet in de herfstbladtooi der bomen, struiken en velden. En ja, eigenlijk moet deze nijvere dalpracht notarieel worden vastgelegd. Ik zal het er eens met Ter Braak over hebben.