Overigens LV

Als ik van De Tip komende, in het aanschijn van het middernachtelijk uur na een deels zakelijk en deels vriendschappelijk treffen over politiek en journalistiek, overgoten met bier en wijn, naar huis fiets, beland ik in een duistere wereld vol krakend geboomte en roepend gedierte.

De Tip is een horecagelegenheid benevens de hartklopping van het esdorp Daarle. De sfeer is ook op een nazomerse maandagavond onbekommerd, de bediening aangenaam en de man die ik aanvankelijk voor de hulpkelner heb gehouden blijkt de uitbater te zijn. 'We bestaan negen jaar', zegt de maître met dienblad desgevraagd, ons bier en wijn brengend.

'Joa, joa', spreekt hij Twents op de grens met Salland. 'Tien jaar geleden was dit nog weiland. Noestietitter.' Een pleisterplaats voor darters, biljarters, kaarters, nakaarters bluffers, toepers, zoepers, drinkers en praters. Stille wateren en pochende donders.

Tegen het middernachtelijk terugfietsend is de duisternis overweldigend. Windloos, sterloos en mensloos. Amper verlichting, op een paar okergele rechthoeken van raamgrootte na. Huiveringwekkende betovering. En dan uit het niets weerlicht en donder.. Ik houd het droog, het naderende noodweer tartend fiets ik na Hoge Hexel om door de Lage Egge.