Overigens XLV

Wat blijft ons nog over? Eerst de orgaanroofwet, toen de levensbeëindigingskliniek, afgelopen week een beginnetje van de nationale dna-bank en dan straks ook nog de verplichte vaccinatie. Het maakbare leven en een maakbare dood  liggen op de loer, en die woorden zijn zorgvuldig gekozen, want ze besluipen ons dag na dag en nacht na nacht.

De hedonistische gedachte zal wel zijn dat de mens alles in eigen hand heeft, terwijl de werkelijkheid is dat je van steeds minder zeker kunt zijn, laat staan er een vinger op kunt leggen. We willen geen pijn, geen verdriet, we willen vooral zelf beslissen. Alles. Altijd. Overal. En dus nemen we leven en dood in eigen hand. Onze Lieve Heer is De Almachtige Overheid.

Er zijn grotere krachten, hogere machten en diepere gedachten wier belichaming elk mens degraderen tot een zak bloed met bot en vlees. Die bij het verscheiden naar believen kan worden geplunderd, tenzij hij of zij  bij leven expliciet aangaf zulks niet te willen. Die  de dood bevorderen door bij het afnemen van fysieke en mentale mogelijkheden lieden te sturen die het nummer van de begrafenisondernemer uit hun hoofd kennen. Die elk sprankje levenselixer en geestelijkheid wegredeneren. Die in weerwil van overtuigingen overal spuitjes voor of tegen hebben, tégen ziek leven (vaccinatie) en vóór de goede dood (euthanasie).

Wat blijft ons nog over? Jawel, een dna-profiel: wij zijn slechts desoxyribonucleïnezuur, door de overheid opgeslagen genetisch materiaal, straks verplicht in een nationale dna-bank. Het is net als de orgaanroofwet, de euthanasiewet én de vaccinatieplicht een instrument van de overheid die pal  staat voor alles wat beresterk, kerngezond en parrmantig is.