de Republiek: 'Gelukkig hebben we wél kostbare bestuurspaleizen'
TWENTE - Meer dan honderd miljoen hebben alleen al de drie grotere steden van Twente de afgelopen paar jaar uit de achterzak van de burger getrokken om hun bestuurspaleizen nieuw te bouwen, uit te breiden of te verbouwen – en vaak alle drie. De andere elf gemeenten in de geldsmijtregio gingen mee in de zucht naar groot, groter, grootst.
Ondertussen zien de binnensteden er als slagvelden uit, slaat de maatschappelijke verpaupering toe, stapelen de tekorten in het sociale domein zich op, mede en misschien wel vooral door de woeker van de bureaucratisering, juridisering en verbrochuring van het beleid.
Plakplaatjesdemocratie, schijninspraak en voorzieningenafbraak doen de rest. Bovenlokale voorzieningen verdwijnen. De journalistieke 'waakhonden' krijgen elke dag hun door voorlichters voorgekauwde persbrokjes in hun mailboxvoederbak. Het zijn slimme ondernemers en onderwijstycoons in Twente die op hun beurt Twentse politieke bestuurders voederen in hun als collegekamers, raadszalen en (bestuurs)commissies vermomde kooien, waarin ze braaf de hen aangeleerde bral- en brabbeltrucjes voor de buitenwacht doen.
Eén van de kernpunten van de Twentse malheur is dat iedereen het slikt en pikt. En dat 'onze democratisch gekozen politici' meteen na hun verkiezing worden ingepakt, zich ook laten inpakken, met stapels papierdossiers, procedureafspraken, protocollendrift, praatcultuurjes en plumpuddingregeltjes. Kafka zou er nog gek van worden, van al dat spinnen en smoezen, al dat zichzelf in leven houdende gedoe van de droogklotendemocratie.
De provincie Overijssel en ook ’s lands regering en parlement in Den Haag vinden het best, koesteren zelfs de Twentse inertie, want zo kunnen ze zelf hun gang gaan, net als al die zelfsturende bestuursapparaten, waaronder waterschappen, branding- en boardclubs, belastingdiensten en rechtbanken. En natuurlijk gaat die Rechtbank van Twente op termijn alsnog naar Zwolle, en natuurlijk gaat dat Huis van Bewaring De Karelskamp op den duur toch dicht. Waarom? Omdat ‘men’ het elders al lang heeft besloten en zich van de salamitactiek bedient. En omdat het Twentse verzet bij elke poging minder zal worden. En ook omdat er onvoldoende Twents burgerschap/zelfbewustzijn bestaat. Gelukkig hebben we straks in de zelfgekozen ballingschap in de woestijn wél bestuurspaleizen met hun Pilaren die het nageslacht zullen herinneren aan het Land van Lot.
(wordt vervolgd)