VRIJ 43

In een grijs verleden kochten we, leerlingen van de lagere school, in  het speelkwartier, snoepgoed bij Gait Klaas., die een kiosk uitbaatte, met snoeperieje. Ik kan me nog de dropveters herinneren en de smaak van salmiak. Gait Klaas was blind, maar pakte meestal op de tast - letterlijk blindelings - de gevraagde snoepwaar. Soms zat hij ernaast en zei dan ook altijd 'Ach, ach, ik zat ik er naast.' Een constatering .De eenvoud in persoon

Gait Klaas, die een kiosk pal tegenover uitbaatte zag niks, maar hoorde en begreep woord. In het speelkwartier was er van alles te doen, dan weer dit en dan dit en dan weer dat. En de dropveters kan ik me nog herinneren.

Hij mocht dan blind zijn, maar pakte meestal op de tast - letterlijk blindelings - de gevraagde snoepwaar. Soms zat hij ernaast en zei dan altijd 'Ach, ach, ik zat ik er naast.' Ik weet ik niet of Bert Klaas familie van Gait Klaas was Eigenlijk wil ik terug naar die kiosk, voor de geuren en de kleuren. En dan vaak nog een uurtje met vriendjes voetballen, twee kastanjebomenbomen als doelpalen. Af en toe verlang ik naar die tijd,de smaak van salmiak.

.