Overigens CCXLV

Acrobaat.. Dat is wat ik dacht toen ik hem voorbij zag komen. Hij draaide en cirkelde. Het kan trouwens ook een zij zijn.  Stil in de lucht, onbeweeglijk, immuun voor de zwaartekracht. Ik vind vliegen in de lucht al een wonder, maar hangen is een wonder boven wonder. Zonder een touwtje, zonder een motortje. Je weet dat het kan, maar ook weer niet. Het bestaat, maar is ook onbestaanbaar. Zich vervreemd voelen van de wereld is de waarheid kennen (Rousseau).

Volgens mij is dit de tijd van het jaar waarin het wonder zich voltrekt.  De lente is nu echt begonnen, de tijd van mirakelen, die zich altijd onverwacht aankondigen. Vooral aan het begin van de dag, voorbij de nachtrust, de ochtenddauw ontstegen. Ik heb er zeker vijf minuten naar gekeken. In mijn tuin, eerste rang, verse koffie. Een jaloersmakende voorstelling, een bewegingloze dans. Een privévoorstelling voor mij en een zwik vliegen die op een boomstronk van wijlen mijn eik zitten.

En dan moet het nog gaan zomeren.