Overigens CXCVII

Carnaval der gemankeerden. Februarijolijt met Krekkelstedelingen. Een soort onderafdeling van de Kadolstermennekes.  Ik herinner me nog dat Rikie uit Eibergen me met roelstoel en al in de meute duwde. En zelf mee rolstoelde, dolle pret. Al Aaf. Al Aaf. Al Aaf.

Nooit gedacht dat ik nog eens in een rolstoel de polonaise zou rijden. En dat de kantinecheffin een oogje op me had, maar dat hoort erbij, als het carnaval is; fllirt der onschuld. Ze was getrouwd of getrouwd geweest met de molenaar, van Bels of van Frans, daar wil ik af zijn.

Alleen, die carnavalsclub uit Enschede, wat keken die lui chagrijnig. Daarbij vergeleken zijn de Tolmennekes en de Boorköttels toonbeeldverenigingen van feestelijkheid, al blijft carnaval, waar dan ook, naar aard en wezen natuurlijk een  schouwspel van bordkarton.