Overigens CLXXXVI

Over plaatjes en zo nog het een en ander. Eigenlijk over verzameldrift. Waarom sparen kinderen voetbalplaatjes die de supermarkt verstrekt naar rato van de prijs die de ouders bij de kassa dient te voldoen. Er staat tegenwoordig veel kleingrut op de parkeerplaats bij de grootgrutter, in de hoop dat volwassenen gedachteloos in ontvangst genomen plakplaatjes achteloos aan de verzamelde kinderschare weggeven.

Nu ik, met een negenjarig kind in huis, weer aan den lijve ervaar hoe zo'n rage werkt, besef ik drie dingen. Ten eerste de enorme kracht van een handig commercieel foefje waardoor het supermarktconcern enorme meerwinst incasseert. Ten tweede hoe groot de passie is die kinderen hebben bij het verzamelen en inplakken (in een speciaal album van plaatjes met de koppen van eredivisievoetballers.

En ten derde brengt het mij terug naar medio de jaren zestig toen ik zelf voetbalplaatjes koesterde als trofeeën. Ik moet dat album nog ergens hebben. Wat ook geldt voor dat kussen met een verzameling van speldjes erop. En nee, ik heb nimmer postzegels verzameld, en evenmin sigarenbandjes, maar later wel de onderkanten van sigarendoosjes, beroepsmatig, want voor aantekeningen van vergaderingen en interviews.