Overigens CLX

Bij toeval ging vandaag een interview met Drs. P. door mijn handen, vijftien jaar geleden afgedrukt in Elsevier door mij bewaard, zoals zoveel. Hij was in 2004 nog maar 84 jaar en zou er nog elf jaar bij krijgen. 'Het zou mij ernstig verdrieten', tekende Hugo Camps op uit de mond van Heinz Hermann Polzer, zoals hij voor de burgerlijke stand heette. 'Ik heb innig medelijden met mensen die de woorden niet meer kunnen uitspreken zoals ze ze bedoelen. Ik hoop deze kwelling nooit te ondergaan, Ja, ik denk dat ik zou ingrijpen als het me overkomt. Of ik zou voorgoed mijn mond houden.' Aldus de man die zei 'niet als dichter te boek' wilde staan. 'Ik ben een versificator, dat wil zeggen: een vakman. Iedere stoethaspel kan zich dichter noemen.'

Mijn gedachten verwijlden vandaag meteen bij die avond in schouwburg De Esch, najaar 1979, waar de eerste en eigenlijk enige echte 'Nacht van de Poëzie' te Almelo plaatsgreep. Het was een hallucinerend rotzooitje met een piepjonge Drs. P. (hij was nog maar 61 immers), een net uit de baarmoeder gekropen Jules Deelder en nog zo wat schorremorrie op niveau. In mijn beleving was die steun- kreunbeer van Serge Gainsbourg er ook, maar zonder Jane Birkin. Je kunt niet alles hebben, ook toen al niet. Ik moet dat alles eens navragen bij Albert Vondeling, Peter Leeuwen of Albert Holterman, want die zaten geloof ik in de organisatie van deze legendarische Nacht, waarin op een zolder amateurdichters voorlazen, onder wie ik.