De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Overigens CXXVIII

Wie ziek is zou ook wel eens gek kunnen zijn. Volgens de geleerden dan. Van die geleerden die nooit wat geleerd hebben van wat somtijds de levensschool wordt genoemd. Zover was ik gisteren gevorderd. De gekken wilden me naar een verpleeghuis hebben, want ik was op een haar na overleden en moest met weinig tevreden zijn, de rest van mijn armzalig bestaan, dat zou nooit meer wat worden.

Naar een verpleeghuis, dat was het, want ik sprak slecht, dat was niet meer dan gorgelgrommen, ik ijlde en was in de war, bovendien halfzijdig verlamd en ook voor de rest bleek er weinig om over naar huis te schrijven. Er was überhaupt weinig te schrijven. Ik was al zover dat ik Krönnenzommer mompelde...

De pedante geneesheer en de stagièredame aan mijn bed hadden evenwel geen rekening gehouden met mijn berschermvrouw, die ik hoorde zeggen dat ze me hoe dan ook, als het moest persoonlijk, bij Het Roessingh zou afleveren ter revalidatie, want dat ik dan ziek mocht zijn maar lang niet gek. Dat er na mijn hersenbloeding fouten waren gemaakt, maar dat ik voldoende zou herstellen. De witjassen huiverden.

Dat ik dit hier type, aan mijn eigen bureau in mijn eigen huis, bewijst haar gelijk, een gelijk dat mijn geluk is - een zwaar bevochten herfsttij.

Deel dit nieuws!