Overigens CXXIII

Van jongsaf aan word je geleerd binnen de lijntjes te kleuren. Daar heb ik zolang ik me kan heugen een hekel aan gehad. Buiten de lijntjes ontstaan de mooiste kunstwerken. Dat geldt ook voor het schrijven.  Het kan zijn dat ik mijn mooiste gedichten schreef tijdens mijn vier weken durende verblijf in het hospitaal aan de Zilvermeeuw.

Hoe ziek ik ook was en hoe weinig ik ook kon, wat ik kon maakte ik buiten de lijntjes, zoals dollemanspoëzie. Diepzinnige gedachten en wonderlijke taalvondsten. Ik vatte mijn gemoedstoestand gekoppeld aan mijn geestesleven in kloek-associatieve  zinnen samen, een beetje in de sfeer van 'Vera Janacopoulos' (Engelman).

Helaas is het allemaal verloren gegaan, want ik had vanwege mijn aandoening de gewoonte in de rechterbovenhoek van een stuk papier te beginnen en kon dus minder kwijt dan ik ruimte had, maar dichtschreef gewoon door op het witte laken. Het verplegend personeel had er geen oog voor. Want ja, niet binnen de lijntjes, weg ermee.