De Roskam op Twitter    De Roskam op Facebook   

Overigens LXVII

Over moord en doodslag, en het verlangen naar het einde, dáár moeten we het eens over hebben.

Niemand die het nieuws volgt en de gedachten wel eens laat verwijlen ontkomt eraan: de wereld is kapot (vrij naar Andy uit Hengelo in de film 'Bloed en blond haar') en dat wij met dik zeventien miljoen mensen in een welvarende delta wonen is stom toeval. Dat we er rechten aan ontlenen is een nog stommer toeval. Er wordt gedood, er worden moorden gepleegd, maar dat gaat veelal om geld, goed en garen. En om dommigheid, een kwestie van verkeerde plek en/of verkeerde tijd.

Moord en doodslag zijn van alle tijden. Politieke moorden in Nederland? Zeker, in deze nog jonge eeuw al twee, ik weet nog waar ik was toen Fortuyn en Van Gogh werden vermoord, Ten tijde van de moord op Fortuyn  op 6 mei 2002 was ik in de studio van RTV Oost te Hengelo voor een paneldisucussie met onder meer Boris van der Ham, de moord op Van Gogh hoorde ik toen ik  2 november 2004 des ochtends tegen negen uur nog in bed liggend de radio aanzette.  Op relatief korte afstand worden dagelijks mensen vermoord om hun mening en hun arbeid. Ik las vandaag huiverend Het Parool. De journalist Viktoria Marinova is vermoord omdat ze gesjoemel met Europees steungeld in Bulgarije onderzocht. En in het consulaat van Saudie-Arabië in Istanboel werd de columnist Jamal Khashoggi vermoord toen hij op afspraak formulieren kwam halen vanwege zijn aanstaande huwelijk.

Bulgarije is lid van de Europese Unie en Turkije een strategische partner van de Unie. En ook Saudi-Arabië is olie-belangrijk en een farce majeure. Kiele Kiele Koeweit. Over het verlangen naar het einde heb ik nog wel een paar persoonlijke ontboezemingen, maar zullen we eerst als Europese Unie enkele landen terzijde schuiven teneinde de bedoelde waardengemeenschap te herkrijgen?

Deel dit nieuws!